Οι Σουμέριοι ήταν ο πρώτος πολιτισμός που εγκατέλειψαν το κυνήγι και τη συλλογή τροφής και ξεκίνησαν την καλλιέργεια. Όπως πολλές άλλες εφευρέσεις που έδωσε η κουλτούρα των Σουμερίων στον κόσμο, συνέβαλαν επίσης στη γεωργία και τα τρόφιμα. Τα τρόφιμα των Σουμερίων αποτελούνταν κυρίως από κριθάρι.
Η πρώτη ύλη των περισσότερων φαγητών των Σουμερίων ήταν το κριθάρι, τα κέικ κριθαριού και η πάστα κριθαριού ήταν συνοδευτικά όλων των μεγάλων γευμάτων. Το σιτάρι και το κεχρί ήταν άλλες πρώτες ύλες που χρησιμοποιήθηκαν στα τρόφιμα των Σουμερίων. Η γεωργία απέδωσε λαχανικά και φρούτα, ρεβίθια, φακές, φασόλια, κρεμμύδι, σκόρδο, πράσα, αγγούρια, κάρδαμο, μουστάρδα και φρέσκο πράσινο μαρούλι ήταν όλα μέρος του πρώιμου φαγητού των Σουμερίων. Οι Σουμέριοι ήταν ο πρώτος πολιτισμός που εγκαταστάθηκε και εγκατέλειψε τον προηγούμενο τρόπο ζωής των νομάδων. Με την εγκατάσταση άρχισαν να εξημερώνουν ζώα για τροφή και εργασία. Κατσικίσιο γάλα και κρέας, αυγά, χοίρος. Τα άγρια πτηνά, τα ελάφια και το ελάφι ήταν επίσης αναπόσπαστο μέρος της τροφής των Σουμερίων.
Το καθημερινό φαγητό των Σουμερίων ήταν πιθανότατα κριθαρένια κέικ με κρεμμύδια και φασόλια λουσμένα με μπύρα κριθαριού. Τα ψάρια που έσφυζαν στα ποτάμια της Μεσοποταμίας ήταν επίσης σημαντική πηγή τροφής. Πάνω από πενήντα διαφορετικοί τύποι ψαριών αναφέρονται στα πρώιμα κείμενα που χρονολογούνται πριν από το 2300 π.Χ. και οι πωλητές τηγανητών ψαριών είχαν ένα ακμάζον εμπόριο στην πόλη της Ουρ. Οι πάγκοι με τρόφιμα πουλούσαν επίσης κρεμμύδια, αγγούρια, φρεσκοψημένο κατσίκι, πρόβειο κρέας και χοιρινό. Το κρέας ήταν πιο δημοφιλές και διαδεδομένο στις μεγάλες πόλεις σε σύγκριση με τις αραιοκατοικημένες πόλεις, καθώς χαλούσαν στη ζέστη. Τα βοοειδή σφαγιάζονταν για κατανάλωση μόνο όταν ήταν σχεδόν στο τέλος της επαγγελματικής τους ζωής.
Πληροφορίες για τα τρόφιμα των Σουμερίων μπορούν να συλλεχθούν από την αρχαιολογία και από γραπτά αρχεία σε σφηνοειδή πινακίδες. Αυτές οι πηγές έδειξαν επίσης τη σημασία των κέικ κριθαριού και σιταριού ως βασικής διατροφής μαζί με σούπες με δημητριακά και όσπρια, κρεμμύδι, πράσα, σκόρδο και πεπόνι. Εκτός από τα εκτρεφόμενα λαχανικά, τα τρόφιμα των Σουμερίων περιλάμβαναν και φρούτα. Αυτά ήταν μήλα, σύκα και σταφύλια. Πολλά γαστρονομικά βότανα και μέλι και τυρί, βούτυρο και φυτικό λάδι έχουν επίσης αναφερθεί σε μεταγενέστερες καταγραφές τροφίμων των Σουμερίων. Οι Σουμέριοι έπιναν συχνά μπύρα και μερικές φορές και κρασί. Η συντήρηση των τροφίμων είχε επίσης εξελιχθεί με τα κρέατα να αλατίζονται και τα φρούτα να διατηρούνται σε μέλι. Διάφορα άλλα φρούτα, συμπεριλαμβανομένων των μήλων, αποξηράνθηκαν για να διατηρηθούν και μια αιτία που έχει υποστεί ζύμωση αναφέρεται επίσης στα ακκαδικά κείμενα.
Το ρύζι και το καλαμπόκι ήταν άγνωστα στην αρχαία Μεσοποταμία, επομένως το κριθάρι και το αλεύρι του ήταν το βασικό φαγητό των Σουμερίων. Το ψωμί τους ήταν χοντρό, επίπεδο και άζυμο, αν και μια ακριβή εκδοχή ήταν φτιαγμένη από λεπτότερο αλεύρι. Κομμάτια αυτού του ψωμιού βρέθηκαν στον τάφο της βασίλισσας Puabi της Ουρ, που αφέθηκε εκεί για συντήρηση στη μετά θάνατον ζωή. Τα ψωμιά ενισχύθηκαν με βούτυρο, γάλα και τυρί, σουσάμι, ακόμη και φρούτα και τους χυμούς τους. Αργότερα αρχεία δείχνουν ότι φτιάχνονται και τρούφες. Με την έλευση των αρδευτικών καναλιών βρέθηκαν σε αφθονία πλούσια αγροκτήματα φρούτων και λαχανικών με φρούτα όπως μουριές, αχλάδια, δαμάσκηνα, κεράσια και ρόδια. Η σημαντικότερη τροφή στη νότια Μεσοποταμία ήταν ο φοίνικας. Οι κατσίκες, οι αγελάδες και οι προβατίνες εξημερώθηκαν για γάλα. Οι χήνες και οι πάπιες για αυγά και περίπου 50 ποικιλίες ψαριών ήταν βασική τροφή των Σουμερίων. Τα κρέατα μαγειρεύονταν με ψήσιμο, βράσιμο, μπάρμπεκιου ή ψήσιμο και συντηρούνταν με στέγνωμα, κάπνισμα ή αλάτισμα.
